Verhef je woorden, niet je stem.
Het is regen die bloemen doet groeien,
niet de donder. Rumi
Van iemand die verliefd is,
maakt het niet uit wat'ie zegt, van alles dat hij zegt, komt de geur van de liefde. De geur ontvangen we, binnen het domein van de liefde. Als hij over theologie praat, wordt het onderwerp spiritualiteit van de armoede, elk woord ademt geest en ziel. Wanneer hij over ongeloof spreekt, draagt het de geur van ware religie, doceert hij twijfel, wordt het geloofszekerheid. [Masnawî, deel I]. Rumi raadt ons aan voor vrijwillige armoede te kiezen als een manier van ‘zijn’. Misschien kunnen we over deze zelfgekozen armoede denken als eenvoudig leven en gematigd consumeren. Rumi roept op tot de fitra, onze natuurlijke neiging tot beschouwend leven, waarbij hij ons aanmoedigt de mystieke tekenen te leren lezen die in onze borst zijn gegrafeerd door Gods vingers. Dat is de taal van de liefde, een oriëntatie en attitude die voor Rumi de kern definiëren van oprechtheid en ware religie. Het doet er niet toe of de zoeker de waarheid benadert door wet en recht, door scepticisme of zelfs door blasfemie, zolang hij zijn gelaat maar wendt tot de waarheid van de zon en is afgestemd op de betekenis van liefde. Vanaf het eerste moment dat de soefi’s het onzegbare probeerden te zeggen, hebben zij de taal van de aardse liefdespoëzie als metafoor gezien voor de taal waarin zij de hemelse Geliefde wilden aanspreken. Zoals zij de taal van de wijnpoëzie en aardse dronkenschap als symbool voor de transcendentale mystieke ervaring, waarin de op God verliefde ziel zijn controle over zijn rationele vermogens verliest en de in goddelijke vervoering rakende geliefde van Gods schoonheid wordt. Rumi’s theologie van de liefde put uit ‘liefde als ‘isjq – eros, als mahabba – agape, en als mawadda – universele Liefde. Genegenheid behoort, net als liefde tot Allah’s kwaliteiten, besef dat goed. [Masnawî, midden deel V. Over mensen wier theorie en praktijk niet overeenkomen..]. Letterlijk gebruikt Rumi hier bovenstaande termen: Mahabba - Agape beschrijft wat ‘echt’ is. ‘Isjq -Eros ook. De ervaring van liefde van welk niveau of karakter ook, kan ons de ervaring van werkelijke universele liefde doen herkennen, die geen eigen belang kent. Zoals zelfs de aanbidder van een steen de ervaring van ‘aanbidding’ kent en die ervaring eventueel op een hoger plan kan tillen. Als ik doorga en de betekenis van liefde verklaar, gaan er honderden Opstandingen voorbij en nog ben ik niet klaar. Want er is een deadline aan de Dag der Opstanding, maar geen limiet aan de schone namen van Allah. Liefde heeft vijfhonderd vleugels en elke vleugel strekt zich uit van de hoogste plek van de troon tot het diepste punt in de aarde. De vreesachtige asceet haast zich voort te voet; de minnaars vliegen sneller dan de wind, dan de bliksem als het moet. De asceet bereikt nog niet het niveau van het stof aan de voeten van de minnaars wier liefde het uitspansel tot vloerkleed maakt. [Masnawî V:2186]. Vrees is een menselijke karaktertrek, geen goddelijke kwaliteit, terwijl Liefde de Schepper beschrijft: Liefde is Allah's kenmerk - het kenmerk van de dienaar is vrees, omdat hij de slaaf van zijn maag en wellust is. Daar u in de Koran 'Zij hebben Allah lief' hebt gelezen, hebt u vlak daarvoor ook 'Hij zal hen liefhebben' gelezen. (5:54). Rumi ziet Liefde als het meest oorspronkelijke element van de schepping. Een vitale kracht die het universum omroert en de zielskracht van al het leven voorbrengt. De hemelen bewegen in cirkels op de golven van de liefde; als er geen liefde bestond, was de wereld levenloos bevroren en niet rond. |
Zal mijn hart een boom vol met fruit worden waarvan eenieder kan plukken? Rumi suggereert dat mensen vrij tegen God zouden moeten spreken op de manier waarop kinderen tegen hun vader spreken, liefdevol en met respect, maar niet bang om te zeggen wat ze op hun lever hebben. Eenieder die toenadering zoekt tot God moet ergens beginnen en mensen beginnen hun zoektocht vanuit heel verschillende plaatsen. In een typische soefi aforisme zegt Rumi dat mensen die zeggen dat alle religies hetzelfde zijn gewoon stom zijn en dat mensen die zeggen dat ze allemaal onwaar zijn er ellendig aan toe zijn. Relativeren over de waarheid van God komt neer op zelfontkenning, maar de verschillende gevestigde religies op deze wereld kunnen niet claimen de waarheid te bezitten met uitsluiting van alle andere. Indien moslims anderen willen bekeren moeten ze liefdadigheid bedrijven en voorbeeldige levens leiden om mensen tot de waarheid van de Islam te leiden. Uit het werk van Rumi kunnen we opmaken dat volgens hem culturele verschillen deel uitmaken van de orde in de schepping. Hij citeert God die tegen Mozes zei: In eenieder heb Ik een verschillende aanleg geplaatst. Aan eenieder heb Ik een verschillende logica geschonken. Wat verheffend is voor hem is vernederend voor jou; Wat voor hem nectarine is, is vergif voor jou. Wanneer we wenen zijn we een wolk, met Zijn overvloed gevuld; wanneer we lachen zijn we een moment in Zijn weerlicht gehuld. Tot toorn en oorlog komend, zijn we een reflectie van Zijn macht; tot vrede en vergiffenis komend, liefdesreflectie van Zijn kracht. Voor Rumi begint vrede in het hart van het individu dat zijn eigen kwaad overwint. Allah beantwoordt onze liefde, omdat goddelijke liefde wederkerigheid tussen de Schepper en Zijn schepselen teweeg brengt. Zoals Hij in de Koran zegt:
Allah houdt van mensen en zij houden van Hem. (5:54). Liefde is immers de onderliggende motivatie voor de Schepper om te scheppen: Hoe zou Ik bestaan aan het universum kunnen schenken, als het niet voor de zaak van pure Liefde was? De hemelgewelven heb Ik zo hoog verheven, opdat men de verhevenheid van Liefde zou zien en beleven. '[Masnawî V 2739]. Hou zouden anorganische dingen in planten verdwijnen? Hoe zouden plantaardige dingen zichzelf opofferen om geest te krijgen? Hoe zou de geest zichzelf opofferen voor de zaak van de Adem van de inblazing waarmee Maryam werd bezwangerd? Indien er geen liefde bestond bleef alles bevroren als ijs op zijn plaats en zou niet alles in beweging zijn als een sprinkhanenplaag. Elke atoom heeft een liefdesverhouding met de volkomenheid. Hun snelheid zegt: 'Heilig is Allah', het lichaam reinigend voor de geest. [Masnawî V:3584-0]. |
Liefde
O mensen, omstrengel Liefde.
beantwoord haar roep.
Ga tot Hem,
Want God schonk alleen aan Liefde
onsterfelijkheid.
Vandaag is slapeloze Liefde in de lucht
en roept de slaperige Harten.
Liefde is het leven en gevoel
in het heelal.
Leven zonder Liefde
is slechts een lege schelp.
Er is in Liefde geen gepraat;
kreunen en zuchten is genoeg,
geduld is het enige
dat Liefde redt.
Wees stil. Spreek geen woord.
Laat uw tranen alles zeggen.
Als het Hart begint te branden,
Ruikt het als wierook.
O mensen, omstrengel Liefde.
beantwoord haar roep.
Ga tot Hem,
Want God schonk alleen aan Liefde
onsterfelijkheid.
Vandaag is slapeloze Liefde in de lucht
en roept de slaperige Harten.
Liefde is het leven en gevoel
in het heelal.
Leven zonder Liefde
is slechts een lege schelp.
Er is in Liefde geen gepraat;
kreunen en zuchten is genoeg,
geduld is het enige
dat Liefde redt.
Wees stil. Spreek geen woord.
Laat uw tranen alles zeggen.
Als het Hart begint te branden,
Ruikt het als wierook.
Kom, laat ons praten met elkaar
Door middel van de Ziel,
en dingen zeggen
die voor oog en oor geheim zijn.
Laat ons lachen als een rozentuin
zonder lippen, zonder tanden.
Laat ons spreken door gedachten
zonder tong en zonder lip.
Laat ons de geheimen van de wereld,
alle, tot het einde toe vertellen.
Zonder onze mond te openen,
als goddelijk intellect.
Sommigen kunnen alleen verstaan
door te luisteren en naar de mond te zien.
Laat ons uit hun tent blijven.
Kies Liefde, Liefde.
’t Leven zonder schone Liefde
is slechts een last,
zoals u ziet.
Door middel van de Ziel,
en dingen zeggen
die voor oog en oor geheim zijn.
Laat ons lachen als een rozentuin
zonder lippen, zonder tanden.
Laat ons spreken door gedachten
zonder tong en zonder lip.
Laat ons de geheimen van de wereld,
alle, tot het einde toe vertellen.
Zonder onze mond te openen,
als goddelijk intellect.
Sommigen kunnen alleen verstaan
door te luisteren en naar de mond te zien.
Laat ons uit hun tent blijven.
Kies Liefde, Liefde.
’t Leven zonder schone Liefde
is slechts een last,
zoals u ziet.
Sibghatullâh
Kleurloosheid is de bron van alle kleuren;
vredesverdragen zijn de oorsprong van oorlogen.
De oorsprong van dit tranendal is die andere wereld;
de oorsprong van elk afscheid is de ontmoeting.
Waarom, mijn beste leraar, staan we dan tegenover elkaar,
en waarom schenkt eenheid geboorte aan zoveel aantallen?
Wij zijn namelijk de takken en de vier elementen vormen de stam;
in de tak vindt men de eigen aard terug van de stam.
Maar het juweel van de ziel ligt voorbij
de uit vier elementen voortkomende lichamelijkheid –
het heeft de aard van goddelijke majesteit.
Als je niet weet aan Wie je het moet vragen
smeek dan God om Liefde
Sudden prayers
Make God jump.
Liefde als weg naar God is wild en verbijsterend.
Eenheid – afwezigheid: geen woorden maar ervaring.
Indien je de geheimen van de liefde wilt kennen,
ben je bereid alles op te offeren
je zult verliezen wat je waardevol achtte
maar uiteindelijk zul je de stem - die je het liefst wilde horen –
horen zeggen: ‘Ja! Kom binnen!’ (Attâr).
Duik daarom in de oceaan van je liefde
Kijk geduldig om je heen,
uitkijkend naar de parel die van jou is
Het domein van het hart is een grote leegte
Noem het afwezigheid – maak afwezigheid een magneet voor aanwezigheid!
Verken in jezelf de lege nacht van de woestijn.
Want die zal zich vullen met liefde, omdat leegte vervuld wil zijn.
Daarom onderzoekt Rumi de lege aarden pot,
het huis met de gebroken deur, het huilen van een kind,
de rietfluit voordat de adem daarin zijn weg vindt.
Wanneer zijn vriend sterft zegt hij:
het dak van het innerlijk koninkrijk is ingestort
ik mis de smaak van de scheiding..
De verbijstering van het hart is als een innerlijke oorlog:
is het slecht om in die twijfel te blijven hangen of juist goed?
Met die aarzelende gedachte,
word je tussen hoop en vrees heen en weer geslingerd.
In het hart van de minnaar is een andere wereld
En daarin weer een andere
En elke stap die wij zetten
Zetten we op een ladder.., indien we het ons bewust zijn
De nacht hoort een stem over vergiffenis spreken
In het universum van de mursjid – de spirituele gids,
wordt het licht van de kaars zelf
een mot die in de kaarsvlam sterft.
Waanzinnig van dorst zijn we niet in staat
van de stroom te drinken
Die vlak langs onze mond stroomt
We zijn als een parel in de schelp die diep op de bodem
zich binnenin de schelp afvraagt: ‘Waar is de oceaan?’
Wij stellen onszelf weer de grote vragen:
Waar kom ik vandaan? Waar ga ik heen?
Wat word ik verondersteld te doen? Ik heb geen idee!
Als er ooit een tijd was waarin goed en kwaad
steeds van plaats verwisselen is het wel deze tijd..
Mijn ziel komt ergens anders vandaan, daar ben ik zeker van
En ik ben van plan daarheen terug te keren
Zowel deze euforie als deze verwarring begonnen in een andere taveerne
Als ik daar terugkom zal ik volkomen nuchter zijn
Ondertussen ben ik een vogel van een ander continent
De dag komt dat ik weg zal vliegen
Kleurloosheid is de bron van alle kleuren;
vredesverdragen zijn de oorsprong van oorlogen.
De oorsprong van dit tranendal is die andere wereld;
de oorsprong van elk afscheid is de ontmoeting.
Waarom, mijn beste leraar, staan we dan tegenover elkaar,
en waarom schenkt eenheid geboorte aan zoveel aantallen?
Wij zijn namelijk de takken en de vier elementen vormen de stam;
in de tak vindt men de eigen aard terug van de stam.
Maar het juweel van de ziel ligt voorbij
de uit vier elementen voortkomende lichamelijkheid –
het heeft de aard van goddelijke majesteit.
Als je niet weet aan Wie je het moet vragen
smeek dan God om Liefde
Sudden prayers
Make God jump.
Liefde als weg naar God is wild en verbijsterend.
Eenheid – afwezigheid: geen woorden maar ervaring.
Indien je de geheimen van de liefde wilt kennen,
ben je bereid alles op te offeren
je zult verliezen wat je waardevol achtte
maar uiteindelijk zul je de stem - die je het liefst wilde horen –
horen zeggen: ‘Ja! Kom binnen!’ (Attâr).
Duik daarom in de oceaan van je liefde
Kijk geduldig om je heen,
uitkijkend naar de parel die van jou is
Het domein van het hart is een grote leegte
Noem het afwezigheid – maak afwezigheid een magneet voor aanwezigheid!
Verken in jezelf de lege nacht van de woestijn.
Want die zal zich vullen met liefde, omdat leegte vervuld wil zijn.
Daarom onderzoekt Rumi de lege aarden pot,
het huis met de gebroken deur, het huilen van een kind,
de rietfluit voordat de adem daarin zijn weg vindt.
Wanneer zijn vriend sterft zegt hij:
het dak van het innerlijk koninkrijk is ingestort
ik mis de smaak van de scheiding..
De verbijstering van het hart is als een innerlijke oorlog:
is het slecht om in die twijfel te blijven hangen of juist goed?
Met die aarzelende gedachte,
word je tussen hoop en vrees heen en weer geslingerd.
In het hart van de minnaar is een andere wereld
En daarin weer een andere
En elke stap die wij zetten
Zetten we op een ladder.., indien we het ons bewust zijn
De nacht hoort een stem over vergiffenis spreken
In het universum van de mursjid – de spirituele gids,
wordt het licht van de kaars zelf
een mot die in de kaarsvlam sterft.
Waanzinnig van dorst zijn we niet in staat
van de stroom te drinken
Die vlak langs onze mond stroomt
We zijn als een parel in de schelp die diep op de bodem
zich binnenin de schelp afvraagt: ‘Waar is de oceaan?’
Wij stellen onszelf weer de grote vragen:
Waar kom ik vandaan? Waar ga ik heen?
Wat word ik verondersteld te doen? Ik heb geen idee!
Als er ooit een tijd was waarin goed en kwaad
steeds van plaats verwisselen is het wel deze tijd..
Mijn ziel komt ergens anders vandaan, daar ben ik zeker van
En ik ben van plan daarheen terug te keren
Zowel deze euforie als deze verwarring begonnen in een andere taveerne
Als ik daar terugkom zal ik volkomen nuchter zijn
Ondertussen ben ik een vogel van een ander continent
De dag komt dat ik weg zal vliegen
Kijk naar het veld barstend van bloemen
Niet in staat die vreugde te bedwingen
Aanschouw het vermogen van de goddelijke Ene
Die zielloos stof in sublieme schilderijen verandert
Is er ook maar één menselijke mond die de ziel geen stem geeft?
Is er liefde, in wat voor samensmelting ook
Die niet sacraal is?
Elke dicht bij de natuur gebleven hond ruikt God in de hachee
De leeuwenklauw trilt als een rozenblaadje
Hij voelt de ultieme speer komen
In aanwezigheid van de herder kunnen wolven en schapen elkaar plagen
Kijk in je geest. Hoor je de menigte zich verzamelen?
hulp is onderweg, kan elke seconde hier zijn..
nog steeds bedek je je ogen met modder
kijk naar de gehoornde uil, was je gezicht
wie er ook de boomgaard binnenstapt
loopt in de boomgaardbeheerder
miljoenen liefdestenten bloeien op het veld
een ster in je hart zegt: niets hiervan is buiten jou!
sluit je lippen en laat de Maker van monden spreken
die Ene Die dingen zegt!
Wie is het nu in mijn oor, Die mijn stem hoort?
Wie spreekt deze woorden met mijn mond?
Wie kijkt door deze ogen… kan ik niet stoppen te vragen..
Als ik een teug van een antwoord kon krijgen
Zou ik uit deze gevangenis van geestesarmoede breken
Luister naar de Tegenwoordigheid binnenin deze woorden
Laat ze je brengen waar zij willen
Volg de persoonlijke hints voor ieder mens
En verlaat deze plaats niet
Dring aan op de ontmoeting met de ander
Dit uur zijn er geen grenzen
aan wat er misschien gegeven zal worden
Duisternis laat simpelweg zijn gordijn neer
Voor de kussen van minnaars!
Wie maakt deze veranderingen?
Ik schiet een pijl naar links en hij valt rechts
Ik jaag op een hert en wordt opgejaagd door een wild zwijn
Ik graaf valkuilen voor anderen en val er zelf in…
Ik zou moeten wantrouwen wat ik wil
Wil ik in mijzelf de Ander wel ontmoeten?
Als je ego je gids is reken dan niet op de hulp van geluk
Je slaapt gedurende de nacht en de dagen zijn kort
Je slaapt gedurende de dag en de nachten zijn kort
Tegen de tijd dat je wakker wordt kan je leven voorbij zijn.
Er is geen echte vriend dan liefde:
er is geen echte Vriend dan Liefde!
Geen begin geen eind..
Een vriend roept je van ver:
Ben je bang voor de ander?
Ben je bang voor de Ander?
De minnaar brandt van liefde voor zijn geliefde.
Hij of zij verliest zelfs het bewustzijn
vanwege de hevigheid van die liefde.
Even komt hij of zij tot zichzelf
en zegt tegen zichzelf:
'Jij mag nu even van deze liefdesoceaan proeven,
wat denk je dat er zou gebeuren
als je het voorwerp van jouw liefde
zou mogen aanschouwen?
Maar als je je nooit een voorstelling
van je geliefde had gemaakt dan zou je de wereld
van liefde nooit hebben leren kennen
en er nooit in zijn opgegaan...'
Hij of zij verliest zelfs het bewustzijn
vanwege de hevigheid van die liefde.
Even komt hij of zij tot zichzelf
en zegt tegen zichzelf:
'Jij mag nu even van deze liefdesoceaan proeven,
wat denk je dat er zou gebeuren
als je het voorwerp van jouw liefde
zou mogen aanschouwen?
Maar als je je nooit een voorstelling
van je geliefde had gemaakt dan zou je de wereld
van liefde nooit hebben leren kennen
en er nooit in zijn opgegaan...'
De kracht van de liefde kwam
en ik werd de eeuwig blijvende liefde
en ik werd de eeuwig blijvende liefde
Wie is het nu in mijn oor, Die mijn stem hoort?
Wie spreekt deze woorden met mijn mond?
Wie kijkt door deze ogen… kan ik niet stoppen te vragen..
Als ik een teug van een antwoord kon krijgen
Zou ik uit deze gevangenis van geestesarmoede breken
Luister naar de Tegenwoordigheid binnenin deze woorden
Laat ze je brengen waar zij willen
Volg de persoonlijke hints voor ieder mens
En verlaat deze plaats niet
Dring aan op de ontmoeting met de ander
Dit uur zijn er geen grenzen
aan wat er misschien gegeven zal worden
Duisternis laat simpelweg zijn gordijn neer
Voor de kussen van minnaars!
Wie maakt deze veranderingen?
Ik schiet een pijl naar links en hij valt rechts
Ik jaag op een hert en wordt opgejaagd door een wild zwijn
Ik graaf valkuilen voor anderen en val er zelf in…
Ik zou moeten wantrouwen wat ik wil
Wil ik in mijzelf de Ander wel ontmoeten?
Als je ego je gids is reken dan niet op de hulp van geluk
Je slaapt gedurende de nacht en de dagen zijn kort
Je slaapt gedurende de dag en de nachten zijn kort
Tegen de tijd dat je wakker wordt kan je leven voorbij zijn.
Uit Fernando Rossi's MOSAICS A Survey of their History and Techniques (Pall Mall Press, Londen 1970. Panel with a sunflower. It is made of Sicilian jasper, Volterra jasper, and Sienese and German agate on a black background. Florence, Museo dell' Opificio.
Djalaluddîn Rumi is in staat met woorden dichtbij het onzegbare te komen.
Hij laat ons delen in zijn extase en de verborgenheden van de liefde –
zowel goddelijk, erotisch als platonisch: fris, intens, eenzaam en verenigend,
van de eenzame verzuchting tot de heelheid met de ene..
Van de ervaringen van de ware minnaar van God
naar het verdriet over de verloren geliefde en alle stadia daar tussenin,
door aardse liefde met de volledige onderdompeling
in goddelijke liefde te vergelijken
opent hij de liefde voor die grensoverschrijding in ons.
Je denkt te weten hoe laat het is, in welke tijd we leven
Het is tijd voor het gebed; tijd voor het tijdloze
Zoveel kleine figuurtjes heb je uitgekerfd, teveel
Klop niet op zomaar een deur als een bedelaar..
Reik met je lange handen een andere deur, voorbij
Voorbij de straat waarin je loopt, de straat
Waar iedereen zegt: hoe gaat het met je
en nooit hoe gaat het niet met je..
Morgen zul je zien wat je vannacht hebt gebroken en gescheurd
woelend in de nacht, binnen in je
is een kunstenaar waarvan je niet weet;
dat dingen er anders uitzien in het maanlicht.
Als je hier ontrouw bent aan ons
veroorzaak je vreselijke schade
heb je jouw liefde voor Gods liefde geopend
dan help je mensen die je niet eens kent
en nooit hebt gezien..
Is wat ik zeg waar? Zeg dan snel ‘ja’
als je weet, als je het hebt geweten
vanaf voor het begin van het universum
jarenlang heb ik andere mensen gekopieerd
proberend mezelf te leren kennen
van binnenuit, kon ik niet besluiten wat ik moest doen
niet in staat te zien, hoorde ik mijn naam roepen,
toen liep ik naar buiten.
De bries van de dageraad heeft geheimen te vertellen
ga niet terug slapen
vraag wat je werkelijk wilt
ga niet terug slapen
mensen gaan heen en terug over de drempel
waar twee werelden elkaar raken
de poort is rond en open
ga niet terug slapen
Laat je keel niet dichtknijpen
door vrees. Neem ademtochten
De hele dag en nacht. Voordat de dood
Je mond sluit
Er is geen liefde in mij zonder jouw bestaan
Geen adem zonder. Eens dacht ik
dat ik dit verlangen kon opgeven. Dacht toen weer
Maar kon mijn menselijkheid niet opgeven
Kun je de schouder van de leeuw voelen?
Je bent de enige student die je hebt
Je bent de enige trouwe student die je hebt
Alle anderen vertrekken uiteindelijk
Ben je bezig jezelf oppervlakkig te maken
door anderen op een voetstuk te plaatsen?
Denk er aan
dat wanneer je eenheid bereikt
Je niet hoeft te vrezen
Dat je verdrinkt
Het gebod
zal spreken
En dan voel je
de oceaan
Door je heen bewegen
Dan komt:
zwijg
Zoals wanneer de regen stopt
En de bomen in de tuin
Vocht verzamelen
Binnen in zichzelf.
Djalaluddîn Rumi is in staat met woorden dichtbij het onzegbare te komen.
Hij laat ons delen in zijn extase en de verborgenheden van de liefde –
zowel goddelijk, erotisch als platonisch: fris, intens, eenzaam en verenigend,
van de eenzame verzuchting tot de heelheid met de ene..
Van de ervaringen van de ware minnaar van God
naar het verdriet over de verloren geliefde en alle stadia daar tussenin,
door aardse liefde met de volledige onderdompeling
in goddelijke liefde te vergelijken
opent hij de liefde voor die grensoverschrijding in ons.
Je denkt te weten hoe laat het is, in welke tijd we leven
Het is tijd voor het gebed; tijd voor het tijdloze
Zoveel kleine figuurtjes heb je uitgekerfd, teveel
Klop niet op zomaar een deur als een bedelaar..
Reik met je lange handen een andere deur, voorbij
Voorbij de straat waarin je loopt, de straat
Waar iedereen zegt: hoe gaat het met je
en nooit hoe gaat het niet met je..
Morgen zul je zien wat je vannacht hebt gebroken en gescheurd
woelend in de nacht, binnen in je
is een kunstenaar waarvan je niet weet;
dat dingen er anders uitzien in het maanlicht.
Als je hier ontrouw bent aan ons
veroorzaak je vreselijke schade
heb je jouw liefde voor Gods liefde geopend
dan help je mensen die je niet eens kent
en nooit hebt gezien..
Is wat ik zeg waar? Zeg dan snel ‘ja’
als je weet, als je het hebt geweten
vanaf voor het begin van het universum
jarenlang heb ik andere mensen gekopieerd
proberend mezelf te leren kennen
van binnenuit, kon ik niet besluiten wat ik moest doen
niet in staat te zien, hoorde ik mijn naam roepen,
toen liep ik naar buiten.
De bries van de dageraad heeft geheimen te vertellen
ga niet terug slapen
vraag wat je werkelijk wilt
ga niet terug slapen
mensen gaan heen en terug over de drempel
waar twee werelden elkaar raken
de poort is rond en open
ga niet terug slapen
Laat je keel niet dichtknijpen
door vrees. Neem ademtochten
De hele dag en nacht. Voordat de dood
Je mond sluit
Er is geen liefde in mij zonder jouw bestaan
Geen adem zonder. Eens dacht ik
dat ik dit verlangen kon opgeven. Dacht toen weer
Maar kon mijn menselijkheid niet opgeven
Kun je de schouder van de leeuw voelen?
Je bent de enige student die je hebt
Je bent de enige trouwe student die je hebt
Alle anderen vertrekken uiteindelijk
Ben je bezig jezelf oppervlakkig te maken
door anderen op een voetstuk te plaatsen?
Denk er aan
dat wanneer je eenheid bereikt
Je niet hoeft te vrezen
Dat je verdrinkt
Het gebod
zal spreken
En dan voel je
de oceaan
Door je heen bewegen
Dan komt:
zwijg
Zoals wanneer de regen stopt
En de bomen in de tuin
Vocht verzamelen
Binnen in zichzelf.
Kom, laat ons praten met elkaar...
door middel van de Ziel, En dingen zeggen die voor oog en oor geheim zijn. Laat ons lachen als een rozentuin Zonder lippen, zonder tanden. Laat ons spreken door gedachten Zonder tong en zonder lip. Laat ons de geheimen van de wereld, alle, tot het einde toe vertellen Zonder onze mond te openen, Als goddelijk intellect. Sommigen kunnen alleen verstaan Door te luisteren en naar de mond te zien. Laat ons uit hun tent blijven. Kies Liefde, Liefde. ’t Leven zonder schone Liefde Is slechts een last, Zoals u ziet. O mensen, omstrengel Liefde. Antwoord op haar roep. Ga tot Hem, Want God schonk onsterfelijkheid Alleen aan Liefde. Vandaag is slapeloze Liefde in de lucht En roept de slaperige Harten. Liefde is het leven en gevoel In het heelal. Leven zonder Liefde Is slechts een lege schelp. Er is in Liefde geen gepraat. Kreunen en zuchten is genoeg, En geduld is het enige Dat Liefde redt. Wees stil. Spreek geen woord. Laat uw tranen alles zeggen. Als het Hart begint te branden, Ruikt het als wierook. Er is een zee niet ver van ons. Ze is onzichtbaar, niet verborgen. Erover praten is verboden, Maar ’t is tegelijk een zonde, Een teken van ondankbaarheid Dat niet te doen. Er is geen redding voor de Ziel Dan door Verliefd te worden. Ze moet eerst kruipen en sluipen Te midden van Geliefden. |
Men kan de hemel slechts Vanuit het Hart bereiken. De roos van Glorie Kan slechts gedijen in het Hart. U deed een eed Toen u nog een Ziel was. Ik vraag me af of u zich dat herinnert. Als u dat mocht ontkennen, Zou ik geduldig kunnen wachten Tot aan de Oordeelsdag. Ontwaak. Het is al ochtend; Tijd voor de ochtendzikr; Tijd voor goddelijke extase Open uw armen. De schone Beminde is gekomen. Kom en zie dit luisterrijk, onsterfelijk leven. Dit leven dat is vrijgesteld Van de getelde ademtochten. Dit is de soort wijn Die met zijn licht de hemel weerkaatst Die noch door palen, noch door muren wordt gestut. Als u daarvan een druppel drinkt, Begrijpt u alle overvloed van mijn Ziel. Deze wijn bewerkt uw binnenste, Ze scherpt uw brein. Verlicht uw ogen, uw Hart, Zodat u eens, De parel zult zien Binnen dit zwakke lichaam. Als ik buiten mijzelf ging Zoals ik gisteravond deed, En over onruststokers mij geen zorgen maakte Kon ik in geestvervoering De rest ervan vertellen Totdat mijn Hart in licht extase vond Maar nu blijf ik zwijgen Want ik ben in mijzelf. Er is vandaag geen woord, geen oor, geen brein. Hij die de grondslag van het denken is, De betekenis van woorden, Vond mij. [Rumi] Please note: This is a non-commercial blog, if there are any images here that you wish to be removed, please email me and I will do so |
Hier klikken om te bewerken.