
﷽
Ied mubarak!
Waarom offeren we?
Is een offer verheven? Is het iets heiligs? ‘Nee!’ zeggen de Geer en Goor lachebekjes, het is een doekje voor het bloeden. Het is tonen hoe goed je bent. Je ziet bekende Nederlanders expres hongerlijden in een glazen huis op een marktplein om geld in te zamelen voor iets nobels; echt iets goeds.
Een offer verdiept misschien je inzicht in het bestaan, in je lot, maar het maakt je bestaan niet minder tragisch. De arme religieuze fanaat meent, door zijn leven te offeren, dat zijn eigen lijden verdwijnt, het lijden van de mensheid wordt verlicht omdat hij God behaagt.
De toestemming om op herten te jagen is op de lange baan geschoven.
Omdat ik weet dat schuldgevoel eenvoudigweg niet verdwijnen kan, moet ik mijn mening over het offer misschien herzien. Misschien moet ik reclame maken om te offeren? Zonder schuldgevoel was Bill Gates niet de grootste weldoener op aarde. Zonder schuldgevoel hadden we nooit zulke mooie musea gehad. Hoe meer kapitalisme, hoe meer schuldgevoel, en hoe meer geld er aan liefdadigheid wordt ‘geschonken’. En ik doe eraan mee.
We kunnen niet zonder, want ons wereldnieuws bestaat uit pandemie. In praatprogramma’s en op social media klotst de branding van de luxe ellende tegen de dijken op:
Voor Femke (24) heeft corona veel kapotgemaakt. De hele zomer: festivals, op vakantie naar het buitenland, haar oma die ze niet kon bezoeken. Dat gevoel zorgt ervoor dat ze nu een streep trekt: “Ik laat mij niet alles afnemen door zo’n virus."/ Het is niet te hopen dat Femke ooit echt iets krijgt te verduren in haar leven, zoals oorlog, honger, armoede, een vluchtelingenkamp... De Koran zegt:
En We zullen u beproeven met iets van angst en honger, verlies van bezit, verlies van geliefden en voorzieningen, maar … goed nieuws voor de geduldigen. Dat zijn zij die, wanneer hen een ramp overkomt blijven zeggen: we zijn van Allah en keren tot Hem terug! Zij zijn het op wie de zegeningen en genade van hun Rabb rusten en zij zijn het die de rechte weg volgen.’ (2:155-157)
‘Al wat u hebt zal voorbijgaan, maar wat bij Allah is blijft. En Wij zullen de geduldig standvastigen geven naar het beste van wat zij deden.’ (16:96).
Mensen uit traditionele culturen die offers brengen, krijgen alleen nog begrip van Erica Terpstra, die ook met wierookstaafjes de tempel binnenstapt. Schuld, offer, verlossing – er zit systeem in, zou Gerard Reve zeggen.
Waarom wind ik me erover op?
Omdat al die cynische bijgedachten je werkelijke betrokkenheid in de weg zitten.
De kritische tirades gaan toch wel door, als je het woord Offerfeest maar in je mond durft te nemen. De Koran zegt:
Wij hebben je in overvloed het goede gegeven.
Bid daarom tot je Schepper en offer
Dat zal je vijand buiten de deur houden.
Het is steeds moeilijker ons dagelijkse leven in overeenstemming en harmonie te brengen met wat wij denken dat ons geestelijk leven zou moeten zijn. We voelen de afwezigheid in onze cultuur van ruimte voor een geestelijk bestaan. We houden ons zó met materiële experimenten bezig, dat onze geestelijke ontwikkeling tekortkomt. We lijden daaronder, maar weten niet waarom. We voelen gebrek aan harmonie en zoeken de oorzaak ervan.
Iedereen die wil begrijpen wat er met de wereld en zichzelf gebeurt wil deze diepe wond blootleggen en er heling voor vinden. Een poort doorgaan waarmee je bewijst in staat te zijn de banden met het leven te vernieuwen.
Hoe? Misschien toch door jezelf op te offeren? Een zelf-offer is van een zodanige betekenis dat er van een offer eigenlijk geen sprake is. Want door je offer word je weer jezelf. En maak je de wereld weer leefbaar. Niet alleen voor jezelf, maar voor ‘de’ mensheid. Je kunt jezelf pas helemaal geven voor iets waarin je gelooft. Alleen een droom of een ideaal geeft motivatie en inspiratie.
(net als een goed salaris natuurlijk…)
Een offer is ook geen masochisme omdat ‘t ruimte maakt voor de sterkste kracht in de mens: vrijheid. Je schept er nieuw leven mee in jezelf.
Religie is net als kunst gebaseerd op het absolute. De kern van geloven is volstrekt niet voor discussie vatbaar (want: ervaring) en tegengesteld aan rationeel bewijs.
Plant een boom. Een idyllisch tafereel, symbolisch voor hoe de aarde zou kunnen zijn. Steeds meer blijkt jouw situatie de situatie van de wereld te zijn. De wereld is vastgelopen, maar daar ben jij niet van afhankelijk. Geloof biedt ruimte in jezelf die tijdloos is en waarin je in een beschermde omgeving God kunt ontmoeten. Sommige moslims in landen als Koeweit en Qatar, waar nauwelijks vee wordt gehouden, offeren geïmporteerde schapen uit Roemenië. Veel schapen sterven onderweg en zijn dus al ruim vóór de Ied al-Adha ‘geofferd’
Slachthuizen moeten tijdens het offerfeest extra maatregelen nemen om verspreiding van het coronavirus te voorkomen en vooraf een plan van aanpak indienen bij de NVWA.
Tijdens het offerfeest worden in korte tijd veel schapen, geiten en runderen geslacht met een halssnede en zonder verdoving. Het vlees van deze dieren wordt vaak direct en ongekoeld opgehaald.
Karkassen van pas geslachte dieren mogen dit jaar alleen onder strenge voorwaarden vanuit het slachthuis overhandigd worden aan klanten die buiten staan.Het slachthuis moet ervoor zorgen dat mensen niet tegelijk naar het slachthuis komen, maar verspreid hun vlees komen ophalen. De afstandsregel van 1,5 meter geldt zowel binnen als buiten het slachthuis.
Het offerfeest hangt nauw samen met de bedevaart naar Mekka. Dit jaar mogen – vanwege de corona - 1000 mensen de hadj verrichten. https://www.nu.nl/282184/video/mekka-bereidt-zich-voor-op-aangepaste-hadj-in-coronatijd.html
We denken niet genoeg na over de betekenis van onze geloofspraktijk zoals offer en bedevaart. Al worden we allemaal vegetariër en gaan alle abattoirs dicht, gaat het Offerfeest geenszins verloren.
Religie heeft te maken met ‘weten’. Niet alleen weten op wetenschappelijk rationeel vlak, niet alleen weten in de zin van aanvoelen, begrijpen en ervaren, maar allebei: weten in absolute zin. Uiterlijke vorm is alleen zintuiglijk waar te nemen. Zelfs deze woorden zijn iemands zintuiglijke uiting. Ook na enkele keren zien, voelen en begrijpen valt de werkelijke ervaring slechts gebrekkig onder woorden te brengen. Wees daarom proactief. Richt je aandacht op de schoonheid van de schepping, op de schoonheid en wijsheid van geselecteerde woorden, zoals: ‘Ik belijd slechts de religie van de liefde; liefde is mijn religie en mijn geloof.
Daar waar de karavanen van de liefde gaan ga ik.
Ik ben een kind van de liefde
en ben slechts gekomen om over de liefde te spreken.’ Ibn ‘Arabi.
En als dat mijn waarheid nog niet is,
is het mijn intentie daar mijn waarheid
van te maken.
Dat zou mijn offer kunnen zijn.
Ied mubarak!
in dit artikel zijn citaten van een mij onbekende columnist opgenomen, die mij uitdaagden tot dialoog, waarmee ik probeer mijn 'preek' in de hele Nederlandse samenleving te zetten.
Ied mubarak!
Waarom offeren we?
Is een offer verheven? Is het iets heiligs? ‘Nee!’ zeggen de Geer en Goor lachebekjes, het is een doekje voor het bloeden. Het is tonen hoe goed je bent. Je ziet bekende Nederlanders expres hongerlijden in een glazen huis op een marktplein om geld in te zamelen voor iets nobels; echt iets goeds.
Een offer verdiept misschien je inzicht in het bestaan, in je lot, maar het maakt je bestaan niet minder tragisch. De arme religieuze fanaat meent, door zijn leven te offeren, dat zijn eigen lijden verdwijnt, het lijden van de mensheid wordt verlicht omdat hij God behaagt.
De toestemming om op herten te jagen is op de lange baan geschoven.
- ‘Waaraan hebben we jouw bezoek te danken, ram?’
- ‘Ik ben gevlucht! Totdat het offerfeest voorbij is blijf ik chillen bij u.’
Omdat ik weet dat schuldgevoel eenvoudigweg niet verdwijnen kan, moet ik mijn mening over het offer misschien herzien. Misschien moet ik reclame maken om te offeren? Zonder schuldgevoel was Bill Gates niet de grootste weldoener op aarde. Zonder schuldgevoel hadden we nooit zulke mooie musea gehad. Hoe meer kapitalisme, hoe meer schuldgevoel, en hoe meer geld er aan liefdadigheid wordt ‘geschonken’. En ik doe eraan mee.
We kunnen niet zonder, want ons wereldnieuws bestaat uit pandemie. In praatprogramma’s en op social media klotst de branding van de luxe ellende tegen de dijken op:
Voor Femke (24) heeft corona veel kapotgemaakt. De hele zomer: festivals, op vakantie naar het buitenland, haar oma die ze niet kon bezoeken. Dat gevoel zorgt ervoor dat ze nu een streep trekt: “Ik laat mij niet alles afnemen door zo’n virus."/ Het is niet te hopen dat Femke ooit echt iets krijgt te verduren in haar leven, zoals oorlog, honger, armoede, een vluchtelingenkamp... De Koran zegt:
En We zullen u beproeven met iets van angst en honger, verlies van bezit, verlies van geliefden en voorzieningen, maar … goed nieuws voor de geduldigen. Dat zijn zij die, wanneer hen een ramp overkomt blijven zeggen: we zijn van Allah en keren tot Hem terug! Zij zijn het op wie de zegeningen en genade van hun Rabb rusten en zij zijn het die de rechte weg volgen.’ (2:155-157)
‘Al wat u hebt zal voorbijgaan, maar wat bij Allah is blijft. En Wij zullen de geduldig standvastigen geven naar het beste van wat zij deden.’ (16:96).
Mensen uit traditionele culturen die offers brengen, krijgen alleen nog begrip van Erica Terpstra, die ook met wierookstaafjes de tempel binnenstapt. Schuld, offer, verlossing – er zit systeem in, zou Gerard Reve zeggen.
Waarom wind ik me erover op?
Omdat al die cynische bijgedachten je werkelijke betrokkenheid in de weg zitten.
De kritische tirades gaan toch wel door, als je het woord Offerfeest maar in je mond durft te nemen. De Koran zegt:
Wij hebben je in overvloed het goede gegeven.
Bid daarom tot je Schepper en offer
Dat zal je vijand buiten de deur houden.
Het is steeds moeilijker ons dagelijkse leven in overeenstemming en harmonie te brengen met wat wij denken dat ons geestelijk leven zou moeten zijn. We voelen de afwezigheid in onze cultuur van ruimte voor een geestelijk bestaan. We houden ons zó met materiële experimenten bezig, dat onze geestelijke ontwikkeling tekortkomt. We lijden daaronder, maar weten niet waarom. We voelen gebrek aan harmonie en zoeken de oorzaak ervan.
Iedereen die wil begrijpen wat er met de wereld en zichzelf gebeurt wil deze diepe wond blootleggen en er heling voor vinden. Een poort doorgaan waarmee je bewijst in staat te zijn de banden met het leven te vernieuwen.
Hoe? Misschien toch door jezelf op te offeren? Een zelf-offer is van een zodanige betekenis dat er van een offer eigenlijk geen sprake is. Want door je offer word je weer jezelf. En maak je de wereld weer leefbaar. Niet alleen voor jezelf, maar voor ‘de’ mensheid. Je kunt jezelf pas helemaal geven voor iets waarin je gelooft. Alleen een droom of een ideaal geeft motivatie en inspiratie.
(net als een goed salaris natuurlijk…)
Een offer is ook geen masochisme omdat ‘t ruimte maakt voor de sterkste kracht in de mens: vrijheid. Je schept er nieuw leven mee in jezelf.
Religie is net als kunst gebaseerd op het absolute. De kern van geloven is volstrekt niet voor discussie vatbaar (want: ervaring) en tegengesteld aan rationeel bewijs.
Plant een boom. Een idyllisch tafereel, symbolisch voor hoe de aarde zou kunnen zijn. Steeds meer blijkt jouw situatie de situatie van de wereld te zijn. De wereld is vastgelopen, maar daar ben jij niet van afhankelijk. Geloof biedt ruimte in jezelf die tijdloos is en waarin je in een beschermde omgeving God kunt ontmoeten. Sommige moslims in landen als Koeweit en Qatar, waar nauwelijks vee wordt gehouden, offeren geïmporteerde schapen uit Roemenië. Veel schapen sterven onderweg en zijn dus al ruim vóór de Ied al-Adha ‘geofferd’
Slachthuizen moeten tijdens het offerfeest extra maatregelen nemen om verspreiding van het coronavirus te voorkomen en vooraf een plan van aanpak indienen bij de NVWA.
Tijdens het offerfeest worden in korte tijd veel schapen, geiten en runderen geslacht met een halssnede en zonder verdoving. Het vlees van deze dieren wordt vaak direct en ongekoeld opgehaald.
Karkassen van pas geslachte dieren mogen dit jaar alleen onder strenge voorwaarden vanuit het slachthuis overhandigd worden aan klanten die buiten staan.Het slachthuis moet ervoor zorgen dat mensen niet tegelijk naar het slachthuis komen, maar verspreid hun vlees komen ophalen. De afstandsregel van 1,5 meter geldt zowel binnen als buiten het slachthuis.
Het offerfeest hangt nauw samen met de bedevaart naar Mekka. Dit jaar mogen – vanwege de corona - 1000 mensen de hadj verrichten. https://www.nu.nl/282184/video/mekka-bereidt-zich-voor-op-aangepaste-hadj-in-coronatijd.html
We denken niet genoeg na over de betekenis van onze geloofspraktijk zoals offer en bedevaart. Al worden we allemaal vegetariër en gaan alle abattoirs dicht, gaat het Offerfeest geenszins verloren.
Religie heeft te maken met ‘weten’. Niet alleen weten op wetenschappelijk rationeel vlak, niet alleen weten in de zin van aanvoelen, begrijpen en ervaren, maar allebei: weten in absolute zin. Uiterlijke vorm is alleen zintuiglijk waar te nemen. Zelfs deze woorden zijn iemands zintuiglijke uiting. Ook na enkele keren zien, voelen en begrijpen valt de werkelijke ervaring slechts gebrekkig onder woorden te brengen. Wees daarom proactief. Richt je aandacht op de schoonheid van de schepping, op de schoonheid en wijsheid van geselecteerde woorden, zoals: ‘Ik belijd slechts de religie van de liefde; liefde is mijn religie en mijn geloof.
Daar waar de karavanen van de liefde gaan ga ik.
Ik ben een kind van de liefde
en ben slechts gekomen om over de liefde te spreken.’ Ibn ‘Arabi.
En als dat mijn waarheid nog niet is,
is het mijn intentie daar mijn waarheid
van te maken.
Dat zou mijn offer kunnen zijn.
Ied mubarak!
in dit artikel zijn citaten van een mij onbekende columnist opgenomen, die mij uitdaagden tot dialoog, waarmee ik probeer mijn 'preek' in de hele Nederlandse samenleving te zetten.