In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.
Bron van alle leven, openbaring, inspiratie, licht en creativiteit
Bron van alle leven, openbaring, inspiratie, licht en creativiteit
Wij hebben u de Koran niet geopenbaard
om u ongelukkig te maken! (20:2).
Moge deze gezegende Ramadan bijdragen aan het behoud en de genezing van de Schepping!
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/religieuze-leiders-bidden-samen-jeruzalem
Ramadan updates
In de Koran staat:
‘Vasten is u voorgeschreven, zoals aan de volken vóór u. (2:183).
Vasten vormt volgens de overlevering een schild tegen kwaad en zonde. In die zin bescherm je jezelf door middel van zelfdiscipline tegen schade en lijden. Het is als het ware een training die voorbereidt op ontbering, afzien, grote soberheid en gebrek, als die zich zouden aandienen. Er zijn ook wel interpretaties die op de betekenis van zoenoffer of boetedoening wijzen. Veel moslims vasten ongetwijfeld met de intentie vergiffenis te krijgen voor alle verkeerde dingen die zij doen in de andere elf maanden van het jaar en er zijn allerlei plaatsvervangende manieren van vasten. De gebruiken verschillen, maar in bijna alle levensbeschouwingen en religies vinden we vormen van vasten.
Boetedoening en ascese, zwijgen en onthouding, geweldloosheid of ahimsa staan bekend in het Boeddhisme en Hindoeïsme als vormen van vasten. In de Ayurvedische geneeskunde is vasten een milde vorm van medicatie. Het wordt in het hindoeïsme dan ook gezien als en zuiveringsmiddel en maakt een onderdeel uit van de zogenaamde panchakarma: vijf methoden om het lichaam te zuiveren.
Voordat Mozes de tien geboden ontving vastte hij (Exodus 34:28, Deut. 9:9) De belangrijkste vastendag van het joodse jaar is de Grote Verzoendag, Jom Kippoer. De dag staat in het teken van oprecht verlangen naar erkenning en berouw van zonden. Het is een dag van persoonlijke inkeer. Rouwvastendagen zijn gedenkdagen die doen terugdenken aan gebeurtenissen in de vroegere dagen van het joodse volk in Palestina. Ook in tijden van nood en wanhoop wordt joden aanbevolen om te vasten.
En Jezus vastte veertig dagen in de woestijn toen hij door satan in verzoeking werd gebracht (Matth.4:2). De vastenperiode in de christelijke traditie wordt dan ook veertigdagentijd genoemd. Deze periode begint met aswoensdag en gaat vooraf aan Pasen. Op die dag doen mensen as op hun hoofd of gezicht, soms een 'askruisje': want uit stof en as bent u geschapen, vergeet dit niet en weest een rechtvaardig mens'.
Een glas melk
Er was eens een jongentje, dat elke dag langs de deuren ging om spulletjes te verkopen, om zo zijn schoolgeld te kunnen betalen. Zijn ouders waren erg arm. Op een dag had hij maar tien cent in zijn zak en hij had echt honger. Hij besloot om bij de volgende deur iets te eten te vragen. Maar toen de deur open ging had hij niet de moed om het te vragen. In plaats van iets te eten vroeg hij om een glas water. De aardige mevrouw die open deed vond dat hij er een beetje hongerig uitzag, en gaf hem een groot glas melk. Hij dronk heel langzaam en genoot van elke slok. Toen hij het ophad vroeg hij aan de vrouw: ‘Hoeveel ben ik u schuldig?’ De vrouw zei: ‘Helemaal niets.’ De kleine jongen bedankte haar uit de grond van zijn hart. Hierna voelde kleine Ahmad zich veel sterker- niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, zijn geloof in Allah en de mensen was weer gegroeid. Hij was namelijk net van plan om alles op te geven. Maar nu niet meer, hij kon er weer tegen!
Jaren gaan voorbij.. Die lieve mevrouw werd erg ziek. Geen dokter kon begrijpen wat zij had. Ze stuurden haar naar de grote stad waar het ziekenhuis meer specialisten in dienst had. Dokter Ahmad werd opgeroepen. Toen hij hoorde uit welk dorp zij kwam, ging hij haastig naar haar kamer. Hij herkende haar meteen en was vastbesloten om alles te doen om haar leven te redden. Hij gaf haar een speciale behandeling. Na een lange periode werd de vrouw Alhamdulillâh, beter. Dokter Ahmad vroeg aan de financiële afdeling de rekening naar hem te sturen. Hij schreef iets onder de rekening en stuurde die naar haar kamer. De vrouw was er zeker van dat het de rest van haar leven zou kosten om alles te betalen. Toen las ze onderaan de rekening: ‘Rekening voldaan met een glas melk.’ Ondertekend, dr. Ahmad.
om u ongelukkig te maken! (20:2).
Moge deze gezegende Ramadan bijdragen aan het behoud en de genezing van de Schepping!
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/religieuze-leiders-bidden-samen-jeruzalem
Ramadan updates
In de Koran staat:
‘Vasten is u voorgeschreven, zoals aan de volken vóór u. (2:183).
Vasten vormt volgens de overlevering een schild tegen kwaad en zonde. In die zin bescherm je jezelf door middel van zelfdiscipline tegen schade en lijden. Het is als het ware een training die voorbereidt op ontbering, afzien, grote soberheid en gebrek, als die zich zouden aandienen. Er zijn ook wel interpretaties die op de betekenis van zoenoffer of boetedoening wijzen. Veel moslims vasten ongetwijfeld met de intentie vergiffenis te krijgen voor alle verkeerde dingen die zij doen in de andere elf maanden van het jaar en er zijn allerlei plaatsvervangende manieren van vasten. De gebruiken verschillen, maar in bijna alle levensbeschouwingen en religies vinden we vormen van vasten.
Boetedoening en ascese, zwijgen en onthouding, geweldloosheid of ahimsa staan bekend in het Boeddhisme en Hindoeïsme als vormen van vasten. In de Ayurvedische geneeskunde is vasten een milde vorm van medicatie. Het wordt in het hindoeïsme dan ook gezien als en zuiveringsmiddel en maakt een onderdeel uit van de zogenaamde panchakarma: vijf methoden om het lichaam te zuiveren.
Voordat Mozes de tien geboden ontving vastte hij (Exodus 34:28, Deut. 9:9) De belangrijkste vastendag van het joodse jaar is de Grote Verzoendag, Jom Kippoer. De dag staat in het teken van oprecht verlangen naar erkenning en berouw van zonden. Het is een dag van persoonlijke inkeer. Rouwvastendagen zijn gedenkdagen die doen terugdenken aan gebeurtenissen in de vroegere dagen van het joodse volk in Palestina. Ook in tijden van nood en wanhoop wordt joden aanbevolen om te vasten.
En Jezus vastte veertig dagen in de woestijn toen hij door satan in verzoeking werd gebracht (Matth.4:2). De vastenperiode in de christelijke traditie wordt dan ook veertigdagentijd genoemd. Deze periode begint met aswoensdag en gaat vooraf aan Pasen. Op die dag doen mensen as op hun hoofd of gezicht, soms een 'askruisje': want uit stof en as bent u geschapen, vergeet dit niet en weest een rechtvaardig mens'.
Een glas melk
Er was eens een jongentje, dat elke dag langs de deuren ging om spulletjes te verkopen, om zo zijn schoolgeld te kunnen betalen. Zijn ouders waren erg arm. Op een dag had hij maar tien cent in zijn zak en hij had echt honger. Hij besloot om bij de volgende deur iets te eten te vragen. Maar toen de deur open ging had hij niet de moed om het te vragen. In plaats van iets te eten vroeg hij om een glas water. De aardige mevrouw die open deed vond dat hij er een beetje hongerig uitzag, en gaf hem een groot glas melk. Hij dronk heel langzaam en genoot van elke slok. Toen hij het ophad vroeg hij aan de vrouw: ‘Hoeveel ben ik u schuldig?’ De vrouw zei: ‘Helemaal niets.’ De kleine jongen bedankte haar uit de grond van zijn hart. Hierna voelde kleine Ahmad zich veel sterker- niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, zijn geloof in Allah en de mensen was weer gegroeid. Hij was namelijk net van plan om alles op te geven. Maar nu niet meer, hij kon er weer tegen!
Jaren gaan voorbij.. Die lieve mevrouw werd erg ziek. Geen dokter kon begrijpen wat zij had. Ze stuurden haar naar de grote stad waar het ziekenhuis meer specialisten in dienst had. Dokter Ahmad werd opgeroepen. Toen hij hoorde uit welk dorp zij kwam, ging hij haastig naar haar kamer. Hij herkende haar meteen en was vastbesloten om alles te doen om haar leven te redden. Hij gaf haar een speciale behandeling. Na een lange periode werd de vrouw Alhamdulillâh, beter. Dokter Ahmad vroeg aan de financiële afdeling de rekening naar hem te sturen. Hij schreef iets onder de rekening en stuurde die naar haar kamer. De vrouw was er zeker van dat het de rest van haar leven zou kosten om alles te betalen. Toen las ze onderaan de rekening: ‘Rekening voldaan met een glas melk.’ Ondertekend, dr. Ahmad.
Lessen van Ramadan
Wat bezielt zoveel mensen nou om zo lang honger te lijden? Waarom een maand lang en niet een paar dagen. Wat is er nou zo logisch aan vasten en wat heeft dat nou voor zin? Vanuit de Islam wordt een visie ontvouwen die weinig te maken heeft met lichaamscultuur, maar juist met vasten als tegengif voor een obsessieve lichaamscultuur. Vasten als spirituele oefening gaat ook over verbetering van de gezondheid maar dat is niet de hoofdzaak. Het gaat ook niet over dunner of soepeler worden, maar dat kan wel een bijeffect zijn. Het gaat ook niet over negeren van je begeerten en hunkeringen des vleze, of het bereiken van spirituele of lichamelijke perfectie, hoewel dit onderweg kan gebeuren.
Het gaat eigenlijk over drie zaken waarmee de grote waaromvraag enigszins wordt beantwoord. Het gaat om aandacht of oplettendheid, om compassie en over vrijheid.
Moslims beschouwen de Ramadan als een leraar. We krijgen les van de Ramadan in aandacht en oplettendheid. Dat is vreemd want dat is juist waar veel leerlingen in de Ramadan over klagen: gebrek aan concentratievermogen.
Vasten is een gereedschap om aanwezig te zijn in het hier en nu. Onthouding op bepaalde dagen – in dit geval in een bepaalde maand – helpt om die dagen te onderscheiden. Om de nuances van die dagen meer tot ons door te laten dringen Het helpt ons meer aandacht te hebben voor het maal waarmee we de vasten verbreken, aandacht voor het voedsel dat wordt aangeboden op de markt en op tafel en hoe wij daarop reageren. Het is ‘stilstaanbij’, dat doen we veel te weinig: stilstaanbij. Het helpt ons om oplettend te zijn op ons eigen lichaam, onze eigen wensen en begeerten en de vragen die ons lichaam ons stelt. Vasten betekent niet het negeren van hongergevoel of lust, maar juist over het aandachtig luisteren ernaar en begrijpen wat dat betekent; observeren hoe dat met de tijd – gedurende de Ramadan - verandert, inzicht krijgen in de relatie tussen lichaam en geest, tijdens honger, maar ook bij de eetervaring.
We moeten niet toestaan dat onze overvloed ons ontzegt te begrijpen wat honger is. (Robert Farrar Capon).
De tweede les van de Ramadan is compassie.
Vasten leert ons veel over onderlinge verbondenheid. Het simpele van het voedsel dat voor ons staat verbindt ons met alle mensen van de hele wereld, de vrijwel universele ervaring van het eten van aardappelen en wortelen. Op het moment van bewust eten zijn we een van de 6 miljard mensen die op deze aardbol eten ervaren. In plaats van ons af te vragen hoeveel vet, calorieën en koolhydraten we tot ons nemen zouden we ons kunnen afvragen wat eten in het algemeen met ons doet? Hoe beïnvloed wat ik eet de keuzen die ik op dat gebied maak de wereld om mij heen?
Hoe kan de simpele, dagelijkse handeling van eten een handeling van compassie tegenover de rest van de wereldbevolking worden? Monniken en soefi’s binnen allerlei levenswijzen en religies hebben zich vaak van vlees en zuivelproducten onthouden omdat brood en groente altijd het voedsel van de armen is geweest – het simpelste en goedkoopste voedsel verkrijgbaar. Voor een deel gaat het ook in de Islam over spirituele armoede of faqr. Met dagelijks voedsel op onze tafels tonen we daarmee de onderlinge verbondenheid met miljoenen armen op deze wereld, die dat trouwens niet zo makkelijk op tafel zetten als wij, maar er een hele strijd voor moeten leveren. We weten dat veel mensen op deze wereld honger lijden en we weten dat we een voorrecht genieten met onze overvloed, maar vasten maakt dat inderdaad fysiek aanwezig en bewust.
Vanuit dit perspectief kunnen we inzien dat vasten niet gaat over perfectie bereiken maar over een pad van liefde. Echter, wat de een als een pad naar spirituele vrijheid ziet kan voor de ander als een pad naar zelfverzaking tot de dood erop volgt worden gezien. Moslims moeten dus een beetje oppassen met hun neiging tot zelf-felicitatie, want het zijn vaak alleen de moslims die voor de moslims applaudisseren. Indien vasten niet aan de voorwaarden voldoet die geopenbaarde religie eraan stelt, waar zijn we dan eigenlijk mee bezig?
“Wees Allah dankbaar, want hij die dankbaar is, is dankbaar voor zichzelf; en die ondankbaar is: Allah is Zichzelf genoeg, Geprezen.“ (31:12).
De derde les gaat over spirituele vrijheid
Vasten biedt onder meer een waardevol ‘stap op de plaats moment’ in een cultuur die de neiging heeft door te rennen. Vasten helpt ons met wat meer aandacht naar onszelf te kijken en luisteren, en beter te begrijpen hoe wij de menselijke ervaring die eten wordt genoemd in werkelijkheid meemaken. Vasten om te vasten en vasten uitsluitend als vrome handeling, is dus niet de bedoeling. Vasten blijft voor moslims vasten, maar we mogen ons wel in onze eigen intenties verdiepen en ons afvragen in hoeverre we echt vasten wanneer onze vasten geen compassie aan ons leert en geen weg naar liefde wijst.
Soms begint een moslim zijn of haar vastendag, zonder het dageraadsmaal of sahûr. Je voelt dan een zekere paniek en je denkt aan de hele dag die nog voor je ligt, zonder houvast van koffie en lunch. Terwijl je dat misschien al heel vaak hebt gedaan zonder intentie van een hele dag vasten. “Ik ga flauw vallen, ik stort ineen”, denken sommigen. Het lijkt eerder op ontwenning van een verslaving. Nadenkend over wat op zo’n moment werkelijk gebeurt passeren allerlei dingen de revue. We gebruiken voedsel voor de gezelligheid; een soort materieel houvast in de dag, om verveling tegen te gaan, om onlustgevoelens te onderdrukken, om angst in sociale spanningen te onderdrukken, als compensatie voor het gevoel van verlies of verdriet.
In zekere zin is voedsel een drug en we zij er met z’n allen aan verslaafd. Op die manier kan vasten een les zijn over die verslaving en over de manier om je ervan te bevrijden. Nadenkend over onze eigen verslavingen en onze relatie daartoe, komen we misschien op andere gewoonten en dwangmatige neigingen die onze positieve gevoelens voor anderen, liefde en vriendelijkheid in de weg staan. Op die manier schept het vasten ruimte in je leven, voor spirituele vrijheid, om maar iets te noemen.
“Wie met geloof en rekenend op de goddelijke verdienste opstaat om gedurende de nachten van de Ramadan te bidden, wordt zo zondeloos als op de dag dat zijn moeder hem ter wereld bracht.” (Hadith Sahih Muslim).
Alast
In de Koran vraagt Allah: ‘Alastoe birabbikoem?’ – ‘Ben Ik niet Uw Heer?’ Hij vroeg dat toen alle mensen die ooit zouden leven nog slechts als arwâh – zielen, bestonden. Alle zielen hebben bevestigend geantwoord. (7:173-174). Die onvoorstelbare waarheid die de gehele mensheid heeft ondertekend, is afgekort tot ‘Alast’ in de dichterstaal opgenomen.
In de Koran vraagt Allah: ‘Alastoe birabbikoem?’ – ‘Ben Ik niet Uw Heer?’ Hij vroeg dat toen alle mensen die ooit zouden leven nog slechts als arwâh – zielen, bestonden. Alle zielen hebben bevestigend geantwoord. (7:173-174). Die onvoorstelbare waarheid die de gehele mensheid heeft ondertekend, is afgekort tot ‘Alast’ in de dichterstaal opgenomen.
Rumi richtte zich in wezen op dat vóórmateriële bestaansmoment, dat hij als een terugverlangen in elke mensenziel vermoedde. Zijn argumentaties zijn voornamelijk aan de intuïtie gericht, wanneer hij met 'Alast' mensen aan dat moment herinnert. Binnen deze context wordt het begrijpen van de openbaring en het nader komen tot God het hoogste doel voor de menselijke rede.
Eeuwige wijsheid
Vanuit dat vertrekpunt -
naar Allah's evenbeeld geschapen,
als ziel eens 'Ja' gezegd,
geen profeet of boodschapper
ooit naar de mensheid gekomen
om mensen ongelukkig te maken,
geen wijs of heilig boek,
of het dient verlichting en inspiratie te brengen - kunnen we misschien nog wel iets van onze wereldgeschiedenis en ons eigen levensverhaal daarin maken.
Daarom begint Rumi zijn uitnodiging met:
Kom, kom, wie je ook bent;
of je christen, jood of heiden bent,
Onze plaats is geen plaats
van wanhoop
Al heb je je eed van berouw
honderdmaal gebroken,
kom terug
Zoiets nietigs ben ik
dat rebelleert tegen het heelal
tegen lucht en aarde, vuur en water;
tegen zes dimensies, vijf zintuigen
rebelleer ik
Lucht, aarde, vuur en water, wat zou het,
zes dimensies, vijf zintuigen
wat stellen ze eigenlijk voor?
Vanuit dat vertrekpunt -
naar Allah's evenbeeld geschapen,
als ziel eens 'Ja' gezegd,
geen profeet of boodschapper
ooit naar de mensheid gekomen
om mensen ongelukkig te maken,
geen wijs of heilig boek,
of het dient verlichting en inspiratie te brengen - kunnen we misschien nog wel iets van onze wereldgeschiedenis en ons eigen levensverhaal daarin maken.
Daarom begint Rumi zijn uitnodiging met:
Kom, kom, wie je ook bent;
of je christen, jood of heiden bent,
Onze plaats is geen plaats
van wanhoop
Al heb je je eed van berouw
honderdmaal gebroken,
kom terug
Zoiets nietigs ben ik
dat rebelleert tegen het heelal
tegen lucht en aarde, vuur en water;
tegen zes dimensies, vijf zintuigen
rebelleer ik
Lucht, aarde, vuur en water, wat zou het,
zes dimensies, vijf zintuigen
wat stellen ze eigenlijk voor?
God vroeg: ‘Wie is dat aan Mijn deur?’
Ik zei: ‘Uw nederige dienaar.’
Hij vroeg: ‘Waarover wil je Mij spreken?’
Ik zei: ‘Ik ben hier slechts om U te groeten
Hij zei: ‘Hoe lang reis je zo nog door?’
Ik zei: ‘Totdat u mij stopt.
Dit is mijn eed van liefde.
Voor de liefde gaf ik rijkdom en status op.’
Hij zei: ‘Je hebt je zaak bepleit maar je hebt geen getuigen.’
Ik zei: ‘mijn tranen zijn mijn getuigen,
de bleekheid van mijn gelaat is mijn bewijs.’
In de vrijvanangst oceaan
ben ik als zout opgelost.
In mij is geloof noch ongeloof,
geloofszekerheid noch twijfel overgebleven.
Innerlijk is in mij een ster verschenen.
Zo’n ster waarin de zeven hemelen oplossen
en verdwijnen..
Je was een droppel sperma
dat bloed werd, daarna groeide
tot zulk een schoonheid…
Kom dicht bij Mij, in schoonheid..
O mens, kom dicht bij Mij
opdat ik je beter dan dat
kan maken.
Want ik zeg je
met de eeuwige waarheid:
zolang je de wil hebt Gods wil te vervullen
en verlangt naar de eeuwigheid en God,
ben je niet echt arm.
Want alleen de mens die niets wil
en niets begeert, is arm.
Wil God gezien worden,
dan moet dat in een licht geschieden,
dat God zelf is.
Boven het verstand, dat zoekt,
is nog een ander verstand, dat niet meer zoekt..
Het oog waarin ik God zie,
is hetzelfde oog waarin God mij ziet;
mijn en Gods oog,
is één oog en één weten ..
De eerste complete vertaling van de MASNAWÎ in het Nederlands!
Unesco riep het 800e geboortejaar van Djalâl’uddîn Rûmî uit tot ‘Jaar van Mevlana en tolerantie’. Het Rumi-jaar 2007 werd daarmee een gelegenheid om zijn werk over de hele wereld in zoveel mogelijk talen en dus ook in het Nederlands uit te brengen. De Masnawî wordt beschouwd als zijn meesterwerk.
De Masnawî is een lofdicht op de liefdevolle vereniging met God. Meester Roemi, heeft daarvoor alle middelen aangewend die hij tot zijn beschikking had. Zijn taalbeheersing brengt hem in het gebied dat eigenlijk niet in taal valt te verbeelden. Zijn pedagogische inzicht geeft hem de mogelijkheden om zowel met voorbeelden uit de hoge als die uit de lage cultuur te werken. Hij gebruikt dierenfabels, erotisch volksverhalen, talloze voorbeelden van spiritualiteit uit de Koran en de mystieke praktijk van zijn voorgangers en tijdgenoten, om de religie van de liefde aan ons over te dragen. In zijn eigen tijd, maar ook nu, weet hij daarmee een groot publiek te bereiken. Met zijn gevoel voor humor en relativering maakt hij abstracte spiritualiteit inleefbaar en zelfs voor kinderen verstaanbaar. Het soefisme is geen boekencultuur, maar een praktijk die leidt tot innerlijk licht en vrede, die midden in het leven staat. Toch heeft de Masnawî een bibliotherapeutische functie. Het aandachtig lezen van dit werk schenkt de verwarmende invloed van een soefimeester en is voor de goede verstaander een verlichtingsproces op zich. Zelfs ongelezen op uw boekenplank heeft het de functie van een samowar. Het water kookt, de thee trekt, en steeds denkt u: toch maar eens een glaasje thee proberen? Want wat hij zegt is herkenbaar:
Wat zoek je op het pad van je eigen verbeelding?
Waarom was je je gezicht met het bloed van je hart?
Van top tot teen, overal is waarheid,
O, jij die jezelf niet kent! Wat zoek je,
Wat zoek je?
Veel liefde,
licht en vrede toegewenst.
De complete Masnawi van Rumi in één deel kunt u bestellen bij Berneboek
via deze link: http://www.berneboek.com/search?controller=search&search_query=auteur:Rumi%2C%20Mevlana%20Djalaluddin
Ook te bestellen door
€ 40.00 (waarvan € 5.00 verzendkosten)
over te maken naar rekeningnummer
NL75 INGB 0004 0521 06
t.n.v: Vereniging Turks Huis Westerpark.
Sextantweg 6 C, 1040 HB Amsterdam
Tel. 020 - 684 57 12
Postbus 58070,
1040 HB Amsterdam The Netherlands
www.turkevi.org
www.turkevi.nl
www.turkevi.nl/avrasya-sivil-toplum-forumu/
info@turkevi.org
Unesco riep het 800e geboortejaar van Djalâl’uddîn Rûmî uit tot ‘Jaar van Mevlana en tolerantie’. Het Rumi-jaar 2007 werd daarmee een gelegenheid om zijn werk over de hele wereld in zoveel mogelijk talen en dus ook in het Nederlands uit te brengen. De Masnawî wordt beschouwd als zijn meesterwerk.
De Masnawî is een lofdicht op de liefdevolle vereniging met God. Meester Roemi, heeft daarvoor alle middelen aangewend die hij tot zijn beschikking had. Zijn taalbeheersing brengt hem in het gebied dat eigenlijk niet in taal valt te verbeelden. Zijn pedagogische inzicht geeft hem de mogelijkheden om zowel met voorbeelden uit de hoge als die uit de lage cultuur te werken. Hij gebruikt dierenfabels, erotisch volksverhalen, talloze voorbeelden van spiritualiteit uit de Koran en de mystieke praktijk van zijn voorgangers en tijdgenoten, om de religie van de liefde aan ons over te dragen. In zijn eigen tijd, maar ook nu, weet hij daarmee een groot publiek te bereiken. Met zijn gevoel voor humor en relativering maakt hij abstracte spiritualiteit inleefbaar en zelfs voor kinderen verstaanbaar. Het soefisme is geen boekencultuur, maar een praktijk die leidt tot innerlijk licht en vrede, die midden in het leven staat. Toch heeft de Masnawî een bibliotherapeutische functie. Het aandachtig lezen van dit werk schenkt de verwarmende invloed van een soefimeester en is voor de goede verstaander een verlichtingsproces op zich. Zelfs ongelezen op uw boekenplank heeft het de functie van een samowar. Het water kookt, de thee trekt, en steeds denkt u: toch maar eens een glaasje thee proberen? Want wat hij zegt is herkenbaar:
Wat zoek je op het pad van je eigen verbeelding?
Waarom was je je gezicht met het bloed van je hart?
Van top tot teen, overal is waarheid,
O, jij die jezelf niet kent! Wat zoek je,
Wat zoek je?
Veel liefde,
licht en vrede toegewenst.
De complete Masnawi van Rumi in één deel kunt u bestellen bij Berneboek
via deze link: http://www.berneboek.com/search?controller=search&search_query=auteur:Rumi%2C%20Mevlana%20Djalaluddin
Ook te bestellen door
€ 40.00 (waarvan € 5.00 verzendkosten)
over te maken naar rekeningnummer
NL75 INGB 0004 0521 06
t.n.v: Vereniging Turks Huis Westerpark.
Sextantweg 6 C, 1040 HB Amsterdam
Tel. 020 - 684 57 12
Postbus 58070,
1040 HB Amsterdam The Netherlands
www.turkevi.org
www.turkevi.nl
www.turkevi.nl/avrasya-sivil-toplum-forumu/
info@turkevi.org
Attentie: dit is een
niet-commerciële website.
Indien er beeldmateriaal of tekst is die u verwijderd wilt zien, stuur een e-mail en ik verwijder het.
Attention please: this is a non-commercial website.
If there are any text's or images here that you wish to be removed, just email me and I will do so immediately.
Indien er beeldmateriaal of tekst is die u verwijderd wilt zien, stuur een e-mail en ik verwijder het.
Attention please: this is a non-commercial website.
If there are any text's or images here that you wish to be removed, just email me and I will do so immediately.
